Vergroot
Het pontje van Grubbenvorst naar Velden kwam speciaal voor mij overgevaren. Ik bleef de enige passagier en moest het forse bedrag van 20 eurocent betalen. De Grubbenvorsters lagen waarschijnlijk op dit vroege zondagochtenduur nog op één oor. De kerkklok luidde wel, maar ik zag geen kerkgangers.
In Velden draagt men de volkscultuur een warm hart toe. Bij een groot tuincentrum passeerde ik het de beeldje van de Gekke Maondaagvierder. Het verschijnsel gekke maondaag heeft een lange geschiedenis, die ik op de site van de Stichting Veldense Volkscultuur echter niet heb kunnen vinden. De foto op de site suggereert wel dat alcohol een belangrijk element in de viering geweest moet zijn geweest.
Wat verder was er een zoon geboren op een boerderij met dezelfde naam als mijn zoon. Bijna 35 jaar geleden was de naam Stijn nog bijzonder, zoals u op de site van de Nederlandse Voornamenbank kunt zien.
De koffieschenkerij in Genooi naast de kapel van 't "Leef Vrouwke van Genoej", mijn keerpunt voor vandaag, zat stampvol. Onder het genot van een bak koffie en een stuk kersenvlaai had ik een leuk gesprek met een echtpaar, dat vlak naast me zat. Raya werkt in zulk soort situaties als een kind, snuffelend legt zij het contact en via het onderwerp honden komen ook andere zaken ter sprake.
Op de terugweg ben ik via Velden gelopen. Genooi heeft een bijzonder clubhuis bij de sportvelden, zoals op het bordje te lezen is. Voor gewone Hollanders zou je gaan blozen, als je zou aankondigen daar een avondje te gaan doorbrengen. Het zal wel een heel onschuldige betekenis hebben. Toch bibberde ik wat bij het nemen van de foto. Vandaar die onscherpte.
In Velden kwam ik nog een product van de Stichting Volkscultuur tegen: Frenske van de Kwartelemèrt. Hier is alle informatie over het beeldje van Frenske te vinden.






2 opmerkingen:
Je had het beter Stein kunnen spellen, dat had me heel wat rare uitspraken van mijn naam bespaard hier in de USA :)
Stijn
Een paar jaar geleden liepen wij ook dit Pieterpad, allemaal bekende plaatsen. Je treedt dus ook in de voetsporen van ons goddeloze pelgrims, want die zijn er ook bij bosjes. En voor Stijn: ooit emigreerde ik naar Canada wat te denken van mijn achternaam: van Rijswijk?! Soms verstond ik mijn eigen naam niet. Onze kleinzoon heet ook Stijn nu maar hopen dat dit ventje nooit zijn vaderland verlaat. Martien hou de kou buiten je jas.
Een reactie posten