30 Oktober: Susteren

Verzakt in Isenbruch, zou de kop boven het verhaal van vandaag kunnen luiden. Na wat huishoudelijk werk was ik klaar voor de volgende etappe naar Sittard. Het bleek niet zo eenvoudig om een parkeerplaats te vinden in Isenbruch. Uiteindelijk zag ik een grasveldje met een bordje: Parkeerplaats voor wandelaars en natuurliefhebbers. Ik reed er erop en voelde meteeen nattigheid. Ik zat vast. Inmiddels was het opgehouden met zachtjes regenen.

Eerst heb ik zelf nog geprobeerd met mijn eigen hulpstukken weer op de weg te komen, maar dat mocht niet baten. Twee vriendelijke bouwvakkers kwamen me helpen, maar dat was ook tevergeefs. Zij wisten echter dat er even verderop een boer woonde met een tractor. Ik daarheen gelopen. Het trof dat de boer met zijn tractor net van het land terugkwam. Hij beloofde me te komen helpen, nadat hij een machine van zijn tractor losgekoppeld zou hebben. Tien minuutjes later stond mijn camper weer op het asfalt. De boer heb ik met dankbetuigingen overladen. Mijn sleepkabel had voor het eerst dienst gedaan en de test goed doorstaan. Moraal: Rij met een camper nooit zomaar een grasveldje op, zelfs niet als er een uitnodigend bordje bij staat. Het bleef regenen, dus ben ik maar naar de camping teruggekeerd en sta daar nu op een grasveldje.