Iets later, zelfde ochtendwandeling, hetzelfde burlen, zelfde edelherten, maar nu duidelijk zichtbaar achter een hoog hek, dus tamme hobbyherten. Misschien moet ik ze morgen wat oud brood gaan voeren. In Profondeville wandelde ik langs nog veel meer tegels met diepzinnigheden. Één ervan leek me wel van toepassing op dit voorval met tamme edelherten. "De mens zou zich meer moeten verwonderen over het alledaagse dan over het ongewone".
Wandelen langs de Maas is wandelen van sluis naar sluis. Bij Profondeville werd er net een binnenvaartschip geschut. De schipper was van mijn leeftijd en er hing een bordje "Te koop" achter het raam van de stuurhut. Misschien was het wel zijn laatste tochtje. Aan de tweede foto kun je zien dat het windstil was. In Annevoie heb ik heerlijk in het zonnetje zitten genieten van het prachtige weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten