Waarom de route bij Pont d’Arnon van het kanaal afwijkt is mij een raadsel. Waarschijnlijk om je langs de Nederlandse herberg Nos Repos te leiden. Op de terugweg ben ik gewoon langs het kanaal blijven lopen. Dat is een stuk korter.
Bij het keerpunt, het Chateau de Liéness en het niet meer werkende sluisje, heb ik heerlijk in het zonnetje zitten lunchen. Een ijsvogeltje ging op een steen aan de overkant van het kanaal zitten. Je begint in de warmte dan wat weg te dromen: de douarière komt van het bordes naar je toe en zegt: “Zeg maar doe”. Ze vraagt je op de thee en dat is dan het begin van een lang en gelukkig leven. Nog even het campertje ophalen en voilá.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten