Soms is geluk zo gewoon als neerzijgen op je stoel naast de camper na een pittige wandeling in de zon. Deze eerste etappe moest we op de pelgrimsweg van Vézelay brengen. Ik volg niet langer de GR 654 maar de echte pelgrimsweg zoals beschreven in de het boekje van het Nederlands Genoorschap van Sint Jacob.
De basiliek van Vézelay lag ’s morgens prachtig in de zon te blinken. Ik was eerst van plan daar een kaarsje op te gaan steken op de goede afloop van mijn tocht. Als pelgrim zonder God moet je zulke religieuze rituelen echter niet overdrijven. Daarom alleen een mooie foto van de buitenkant. Bovendien werden in Foissy-lès-Vézelay hemelse klanken over mij uitgestort door de openstaande deuren van de plaatselijke kerk. Een beetje iel klonk het wel. In Pierre-Perthuis werd me duidelijk waarom. Langs mijn rust- en keerpunt kwam een hele horde vrouwen langs gewandeld, de zangeressen van die morgen. Ik had al gezien dat er vanaf de kerk in Foissy een route met pijlen was gemarkeerd. Blijkbaar waren zij die aan het volgen. Merkwaardig was de stilte in die vrouwengroep. Normaal verwacht je de herrie van een wandelend kippenhok. De pastor sloot de rij, druk bellend met zijn mobieltje. Waarschijnlijk een hotline met hemelse sferen om te informeren of zijn vrouwtjes nog op het juiste pad liepen.
1 opmerking:
AMEN!!
Een reactie posten