’s Morgens was het geen weer om te wandelen, maar ’s middags ging het wel. Deze etappe heb ik zonder mijn trouwe viervoeter gelopen. Ze leek me na ruim een maand in een straf ritme gelopen te hebben, wel toe aan een rustdag. Achteraf was ik blij, want er zat een stuk weg bij waar de auto’s voorbij raasden en je niet met een hond wilt lopen. In iets meer dan twee uur was ik terug bij mijn hondje na een wat saaie wandeling. Raya ligt nu heerlijk naast me te snurken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten