Als je met een hond wandelt, vind je dingen waar je anders aan voorbij gelopen zou zijn. Een dooie das die al een tijdje in een greppel ligt weg te rotten, is voor Raya niet te missen. Met het familiegraf dat vlak voor Fraisse pal aan de weg ligt, had ze meer moeite. De families Dessaigne en Lajonie liggen hier te vergaan op een bijzonder plekje, ver van het kerkhof, dat aan de andere kant van het dorp is te vinden. Van bij dat kerkhof kijk je uit op mijn eigen kerk, l’eglise de St. Martin.
1 opmerking:
Niet te lang bij stilstaan. Leven, carpe diem.
Een reactie posten