Tijdens mijn ochtendwandeling heb ik in de schemering volgens mij een bijzondere waarneming gedaan: een burlend edelhert met een groep wijfjes. Eerst dacht ik een koe te horen, die een beetje van streek was, maar het kwam vanaf de bosrand waar geen koe te zien was. Ik zag een groep dieren, die veel op herten leken. Later heb ik op een site met waarnemingen van allerlei diersoorten nagezocht of edelherten hier überhaupt wel voorkomen. Niet ver van hier bleken ook waarnemingen te zijn gedaan. Dus ik hou het op een burlend edelhert.
Ik heb mijn plekje gevonden voor het geval dat; het geval dat ik aan een loterij mee ga doen en de jackpot win. Het kasteeltje (zie foto) lag onbereikbaar aan de overkant en zal altijd wel een gedroomde plek blijven. De villa's aan mijn kant waren ook niet te versmaden. Typisch de onderkomens van Walen, die hun schaapjes op het droge hebben. In de achtertuin van één van de villa's had de eigenaar zelfs zijn scheepje op het droge.
Deze diepe gedachten kregen een verdieping in Profondeville. Achter het bankje waarop ik lunchte, trof ik een tegeltje met een vertaalde wijsheid van de wijsgeer Immanuel Kant. Vrij vertaald: Het hangt van ons af of het heden zijn belofte voor de toekomst inlost. Deze uitspraak van de auteur van de 'Kritik der reinen Vernunft' bleef lange tijd in mijn niet zo heldere Vernunft rondspoken.
1 opmerking:
Stond je room-kasteeltje nog op de camping?
Lekker geslapen of verder gedroomd?
Een reactie posten